مقالات آرشیو خبر ها
قسمت اول بررسی تبادل بونوچی-كالدارا؛ بازگشت لئوناردو به یوونتوس

قسمت اول بررسی تبادل بونوچی-كالدارا؛ بازگشت لئوناردو به یوونتوس

سال گذشته در حالیكه یوونتوس تابستان كم سروصدا و خسته كننده ای را سپری می كرد، به ناگهان یكی از ستون های تیم خود را با لباس قرمز و مشكی در سن سیرو دید تا هیجان پنجره نقل و انتقالات برای بیانكونری در عرض 48 ساعت از صفر به صد برسد.

 

عده ای اعتقاد داشتند او افول یووه را پیشبینی كرده است لذا با انتقال به میلان خواسته از تیمی كه به نظر می رسید روز به روز پیرتر و ضعیفتر می شود خود را به تیمی برساند كه با مالكی ثروتمند و جاه طلب، روزانه بر قدرت خود می افزاید؛ عده ای دیگر اما قویاً اعتقاد داشتند این یوونتوس بوده كه او را طرد كرده است و همه چیز را مرتبط با ماجراهای رختكن كاردیف می دانستند. به هر صورت و به هر دلیلی، تیم مدیریتی یوونتوس در كمتر از 2 روز حاضر به از دست دادن او شده بودند، تیم مدیریتی كه كمتر از 8 سال است كه در یوونتوس هستند.

 

كمتر از 8 سال قبل كه آندرا آنیلی به ریاست یوونتوس رسید جوانی 34 ساله بود. جوانی با ژن خوب، تحصیلات بالا و تجربه ی بودن در محیط یوونتوس كه بیشتر از هر چیزی اما جاه طلبیش برجسته بود. از آن دوران تا به حال، یوونتوس یك ورزشگاه سوپر مدرن، 7 قهرمانی سری آ، 4 كوپا ایتالیا و 3 سوپر كاپ ایتالیا به دست آورده و همچنین 2 بار به فینال لیگ قهرمانان رسیده است. یوونتوس در دورانی تاریك بود كه مدیران یوونتوس با تصمیمات صحیح و شجاعانه (بعضا شجاعت در مواجه شدن با اتهام بزدلی) یوونتوس را از فرش به عرش رساندند.

 

این روزها اما، با وجود آوردن رونالدو به تورین، به دلیل تبادل ماتیا كالدارا با بونوچی مورد انتقاد هواداران قرار گرفته اند.

 

در یادداشت پیش رو كه در 2 قسمت ارائه می شود، در ابتدا دلایل جذب مجدد بونوچی و سپس نكاتی پیرامون خروج كالدارا را با هم بررسی می كنیم.

 

لئوناردو بونوچی به یوونتوس بازگشته است، با حقوقی كمتر از چیزی كه در میلان می گرفت، با حس سرافكندگی ای كه همراه اوست و انگیزه فراوان برای جبران گذشته. و از دید دیگر، یوونتوس با طیب خاطر پذیرای او شده است.

 

در اوایل فصل نقل و انتقالات، رونالدو در انتقالی كه در كل 400 میلیون یورو برای یوونتوس خرج در بر خواهد داشت، به یوونتوس آمده است. از سن رونالدو و سرمایه گذاری سنگینی كه روی او صورت گرفته مشخص است كه یوونتوس او را برای موفقیت در سه ― چهار سال آتی می خواهد؛ 3‐4 سالی كه اوج فوتبال بونوچی نیز با آن همزمان است. آنیلی با آوردن رونالدوی 33 ساله، آینده نزدیك را نشانه گرفته است و منطقی است كه تا جایی كه امكان دارد تركیب خود را برای دوران ذكر شده تقویت كند.

 

یوونتوس خط دفاعی قدرتمندی دارد اما هنوز خلل ناپذیر نیست. در خط دفاعی افرادی كه می توانند قدرت یوونتوس را افزایش دهند كمتر از انگشتان دو دست هستند؛ سرجیو راموس، رافائل واران، دیگو گودین، خوزه خیمنز، ویرجیل فن دایك، متس هوملز و لئوناردو بونوچی! از این بین، با در نظر گرفتن فاكتورهای مختلف مانند تجربه، سطح فنی و آشنایی با محیط و سبكِ فوتبال یوونتوس، لئوناردو بونوچی با فاصله زیاد بهترین گزینه خواهد بود.

 

یوونتوس در فصل 18‐2017 تا قبل از بازی برگشت مقابل بارسلونا از سیستم چهار دو سه یك استفاده می كرد، سیستمی كه فصل 17‐2016 پس از شكست مقابل فیورنتینا آن را استفاده كرده بود و هم در فاز هجومی و هم در فاز دفاعی از آن جواب مثبت گرفته بود. در این سیستم بونوچی ― كیه لینی در قلب خط دفاعی حضور داشتند و روبروی آن ها سامی خدیرا و میرالم پیانیچ زوج خط میانی یوونتوس بودند.

 

در فصل بعدی اما به نظر این سیستم جواب نمی داد. یوونتوس در 13 هفته ابتدایی سری آ با آرایش 4231 به میدان رفت و در این 13 هفته، 13 گل خورد. ضمن این كه گل های زیادی را هم با درخشش بوفون نخورد. میانگین یك گل خورده در هر بازی كه اصلا برای یوونتوس قابل قبول نبود.

 

بعد از شكست مقابل سمپدوریا در لوییجی فراریس، آلگری دست به تغییراتی زد و با حذف پست شماره 10 (پست اصلی پائولو دیبالا) ، بلیز ماتوییدی را به عنوان هافبك میانی سوم به زوج خدیرا و پیانیچ اضافه كرد تا قدرت بیشتری به كمربند خط میانی خود ببخشد و از شمار گل های خورده بكاهد؛ تغییر ِآلگری مثبت بود و یوونتوسی كه در 13 بازی قبل 13 گل خورده بود، در 25 بازی باقی مانده تنها 11 گل دریافت كرد. با این تغییر، بازی جواهر یوونتوس دچار تحولی بزرگی شد؛ او یا نیمكت نشین می شد یا در كناره های زمین به بازی گرفته می شد كه به صورت چشمگیری بازدهی او را كاهش می داد. یك یار هجومی كمتر كه از بدِ روزگار پائولو دیبالا بود، قربانی تغییر تاكتیكی برای پوشش ضعف ناشی از خلأ بونوچی در خط دفاعی شد و این به وضوح، قدرت خط حمله یوونتوس را كاهش داد.

 

در حضور زوج كیه لینی ― بونوچی، آلگری بدون دغدغه های دفاعیِ اضافه، از سیستمی هجومی ترِ 4231 استفاده می كرد و این در حالی بود كه فولبك های یوونتوس دنی آلوز و الكس ساندرو بودند كه عملا نیمی از زمان بازی را در زمین حریف بودند. در واقع اطمینان از خط دفاعی به ماسیمیلیانو آلگری اجازه می داد سیستمی با 4 مهاجم استفاده كند و به مدافعین كناری نیز برای حضور در حملات اختیار تام دهد.

 

دیدیم كه جدا از قدرت افزون ِ دفاعی كه زوج كیه لینی ― بونوچی در اختیار یوونتوس قرار می دهد، داشتن این دو نفر باعث می شود نیازی به یك هافبك میانی ِ اضافه نباشد و دوباره همان سیستم 4231 را بتوان مورد استفاده قرار داد كه به طور محسوسی قدرت هجومی یوونتوس را چند برابر می كند؛ یك جنبه دیگر اما باقی می ماند. توانایی بازی گردانی، پخش توپ و صد البته پاس های در عمقی كه امضای بونوچیست نیز می تواند در خیلی از اوقات برای یوونتوس برتری عددی را به همراه داشته باشد. بونوچی تمامی لازمه های یك رجیستا (=هافبك توپ پخش كن كه مقابل مدافعین خودی بازی می كند مانند پیانیچ، ویلیام كاروالیو و...) را دارد و در واقع در زمانی كه یوونتوس توپ را در اختیار دارد با اضافه شدن به خط میانی، قدرت یوونتوس در مركز میدان را افزایش می دهد.

 

اگر بخواهیم به طور موردی مزایای فنی حضور دوباره بونوچی را بررسی كنیم به 3 مورد زیر می توان اشاره كرد:

 

•افزایش چشمگیر قدرت دفاعی با تشكیل دوباره زوج كیه لینی ― بونوچی

 

•افزایش قدرت هجومی، با كم شدن یك هافبك دفاعی

 

•دادن برتری نفری به دلیل توانایی بازی در مركز میدان

 

بونوچی تمام موارد بالا را به یوونتوس می دهد اما نباید مباحث حاشیه ای را فراموش كرد. داشتن بونوچی زمانی به سود فنی می انجامد كه مسائل بین او و آلگری و همچنین اختلافات با هواداران كنترل شود. در تمامی این سالها یوونتوس تاكید زیادی روی دیسیپلین و نظم داشته است. از تصادفاتی كه برای ویدال و كاسرس رخ داد و موجب خروج آن ها از باشگاه شد گرفته تا كنترل سفت و سخت كارلیتوس ته وزی كه جنجال های فراوانی در در دو تیم شهر منچستر ایجاد كرده بود همه و همه نشان می دهد تاكید فراوانی از سوی مدیریت باشگاه روی مقوله نظم وجود دارد و می توان از همین حالا مطمئن بود تمامی تدابیر لازم برای كنترل مسائل حاشیه ای اندیشیده شده است.

 

وقتی یوونتوس از گور بر می خاست، بونوچی هم با ما بود. بعد از 6 سال كه طی آن به یكی از بت های هواداران تبدیل شده بود به هر دلیلی سر از میلان در آورد اما خیلی زود سرنوشت او را به تورین بازگردانده است؛ از اینجا به بعد با خود اوست. سخت است اما اگر بتواند از اینجا به بعد رضایت هواداران را جلب كند قطعا اشتباهش فراموش خواهد شد.


«به اشتراک گذارید»
Google+ Twitter Facebook
سعید سعیدی
سعید سعیدی«نگارنده اخبار»
ارتباط با نگارنده: